غیبت کردن بدترین گناهان است ( گناه کبیره ) یعنی ما فکر میکنیم وقتی غیبت میکنیم فقط ایرادهای شخص را پشت سرش بیان میکنیم

تا ناراحت نشود ؛ در حالیکه باعث تخریب شخصیت و یک دید منفی و القاء بد بودن شخص در ذهن دیگران میشود ؛

در حقیقت یک گناه عمومی به حساب می آید ؛ ولی این روزها به طور شایع در تمامی رده ها دیده میشود ؛

و همین امر باعث شده جامعه ما یک نوع بدبینی مزمن و یک نوع جو سازی التهابی داشته باشه ؛

ایکاش از امروز هر کداممان خودمان را اصلاح کنیم فقط یک امروز تصمیم بگیریم غیبت نکنیم ،، &&&

گاهی اوقات ترفندی در مسیر زندگی انتخاب میکنیم که خودمون هم دوست نداریم

ترفندی که باعث میشه به هدفمون برسیم ولی در واقع صمیمیتها را از بین میبریم

وچالش عمیقی بین خودمون و دیگران ایجاد میکنیم و وقتی به عقب نگاه میکنیم

میبینیم چه کارها که برای رسیدن به هدف انجام نداده ایم

گاهی با خود فکر میکنم زندگی ارزش این همه تقلا را دارد؟

آیا زندگی باید برای ما آنقدر مهم باشد که هر روز استراتژس خاصی در نظر بگیریم ؟

زندگی در حقیقت چیست ؟

آیا در زندگی خود آرامش دارید ؟

آیا زندگی خود را با افکار و عقاید خود اداره میکنید ؟

چه طور میشود گفت : زندگی را دمی غم خوردن نیست ؟

یا چگونه جریان زندگی را به سمت و سوی تعالی پیش ببریم ؟

هر روز در حال مبارزه هستیم و در این بین مبارزان کوچک خوبی شده ایم !

بار الها ؛ ما را به لطف و کرمت سکینه بخش ... الهی آمین ... &&&

انسان موجودی است که در سخت ترین مراحل زندگی نیز پایدار است

انسان ها انسانیت را به آدمها نشان میدهند

ایکاش انسان باشیم ...&&&

چشمانم را میگشایم در روبروی من باغ بزرگی است پر از علفهای هرز

پر از درختان کاج در باغ روبرو میوه ای نیست گلی نیست گل شب بویی

نیست ولی باز زیباست با علفهای هرز با درختان کاج باز زیباست ...&&&

خوب نگاه میکنم
درختان کاج
دو به دو ایستاده اند
حتی درختان نیز
در کنار خود
همدمی دارند
و حتی وقتی
خشک می شوند
باز ریشه عمیق
خود را
در دل خاک فرو میبرند
چرا ؟ در دل خاک
شاید ؛ به حکم تقدیر
خاک باید
همیشه آبستن
باشد ..&&&

ماجرای واقعی در زندگی ما جریان داره ولی هیچگاه به اون توجه نمیکنیم ؛ شاید فکر میکنیم همیشه برای دیگران پیش می آید یا ما استثناء هستیم ؛

دیشب یکی از اقواممون از سفر حج برگشته بود و ولیمه در تالار گرفته بودن مدعوین همه جمع بودن و از دوست و آشنا همه در کنار هم در یک سالن بزرگ بودیم جای همگی خالی ... همینطورکه با همه سلام و احوالپرسی میکردم با هر سلام مشکلات اون شخص در جلوی نظرم رژه میرفت و فقط در دلم برایش دعا میکردم .. خانمی با 25 سال سن (ام اس )داشت ولی هنوز خودش نمیدونست و با اینکه یک روز در میان آمپول میزنه فکر میکنه برای جلوگیری از بروز بیماریشه و به طور امیدوارانه ای کودک دو ساله اش رو در آغوش می فشرد ، خانمی 27 ساله که سرطان روده بزرگ داره و ماهی یکبار آمپول 2 میلیونی میزنه ولی اونقدر امیدوار که آخر هفته داره میره آنتالیا ؛ آقایی که تب مالت شدید داره و 5 ماهه با این بیماری درگیره ولی باز برای فوق لیسانس تلاش میکنه و.... و من شرمنده شدم از خودم و خدایم ؛ سالم هستم و خدا رو شکر مشکل مالی ندارم و تقریبا دارم راحت زندگی میکنم ولی انگیزه برای هیچ کاری ندارم فقط در دل گفتم من برای شما ها دعا میکنم ، شماها برای من ... الهم اشفع کل مرضانی .... &&&

عکس العمل هر کاری بر میگرده به انتظار و هدف ما از آن کار ؛ به طور مثال ممکنه شما هدفتون از درس خوندن قبول شدن در دانشگاه در یک رشته عالی باشه و زمانی که این اتفاق نمی افته دچار سرخوردگی میشید یا هدفتون از سرمایه گذاری در یک پروژه سود کلان هست ...و یا از اینکه در یک رابطه احساسی قرار بگیرید هدفتون عشق و ازدواج باشه اما طرف مقابل هدفی غیر از این داشته باشه و فقط هدفش سوء استفاده یا بهره برداری از شما باشه در هر حال آدما تا یه جایی سواری میدن و از اونجا به بعد یا از حقشون دفاع میکنن یا از آن محیط فرار میکنن ؛به طور کلی دید من این است که انسانها در شرایط گوناگون عکس العملهای متفاوتی دارند ؛ در حقیقت این ما هستیم که باعث میشیم رفتار طرف مقابل را کنترل کنیم و بطور غیر مستقیم در رفتارهای دیگران تاثیر میگذاریم .

عکس العملها معمولا به نوع نگرش یا نوع بیان موضوع یا ذهنیت قبلی برمیگرده ؛ مثلا اگر شما قبلا با یک نفر رفتار مشابهی داشته باشید یا در یک کاری تجربه قبلی داشته باشید ؛ خواه ناخواه باعث ذهنیت قبلی در شما میشود و بر روی رفتار فعلی تاثیر میگذارد . حال این سوال پیش می آید که چه کنیم تا همیشه مثبت اندیش باشیم ؟

آیا مثبت اندیشی کارساز است و باعث پیشرفت ما در کلیه امور میشود ؟ من بر اساس تجربه شخصی خودم به این نتیجه رسیدم مثبت اندیشی در کوتاه مدت جوابگو نیست ولی در طولانی مدت با مرور اهداف و فکرها و ایده های نوین کارساز است مثلا اگر یک روند 5 ساله برای یک موضوع در نظر بگیریم NLP یا همون مثبت اندیشی جوابگو است ولی در یک دوره 5 روزه یا 5 ماهه معمولا جوابگو نیست . حال اگر دوستانی در این زمینه نظراتی مثمر ثمر دارند بیان کنند خوشحال میشم ....&&&

کات ... بازی تمام شد

به پایان آمد این دفتر ، حکایت همچنان باقی است ...

....

وقتی با یکی Cut میکنین ،
یه جا Paste کنین بدبختو بابا … همینجوری ولش نکنین رو هوا !

میدونید چی باعث میشه نوشته های یه آدم رو دنبال کنیم ؟
این که اول براش احترام قائل باشیم دوم حرف ما رو به زبون خودش بنویسه
سوم حرفهایی که دوست داریم بشنویم از زبان دیگران را بنویسه چهارم اون فرد رو دوست داشته باشیم ...&&&

حرف بیهوده ای است دوست داشتن بعضیها اسراف محبت است
به نظرم به هر چیزی توی دنیا میشه محبت کرد و دوستش داشت
میدونید چرا ؟ چون هر چی به دنیا بدیم بهمون برمیگرده پس از خودم شروع میکنم
من همه رو دوست دارم و اول از همه خودم رو چون تا خودم رو دوست نداشته باشم
نمیتونم دیگران رو دوست داشته باشم ..&&&