تنهایی غربت غریبی هست آن زمان که توی یک اتاق تنها و تاریک خوابی

و صدای رعدو برق میاد و پتو را تا بالای سرت می کشی

و زیر لب خدا خدا می کنی زودتر خوابت ببره ؛

یک دفعه در عین ناباوری و خواب و بیداری خوابت می بره و صبح شده

آفتاب زده و هوا روشن شده

و تمام کابوسها و ترسهای اون شب تموم شده

با خودت می گی هر لحظه اش هزار لحظه بود و از یادآوری یک شب تاریک با صدای رعد و برق

وحشت می کنی

از اینکه تنها یک شب بوده که تنها بودی و انقدر ترسیدی

ترس از همه چیز توی وجود ما دخترا وجود داره

از بچه گی کلاً ما رو ترسو بار آورده بودن

با ترس تسلط رو روی ماها تجربه کردن و اقتدار رو پیش بردن

مثل یه خرگوش ترسو که همیشه خودش رو سینه دیوار مخفی می کنه تا یه وقت گرگ ناقلا نخوردش

ترس که با هیچی خوب نمیشه حتی تلقین !!!!