هراس از دست دادنت
لیوانی است که ناگهان از دست می افتد
گلدانی سفالی است
که در جایش محکم است
تکانش می دهی که نیفتد
از دست می رود
هراس از دست دادنت
هزار دره در درون دلم باز می کند
سفال های تکه تکه
مثل بغض
در اعماق دره می شکنند
هراس از دست دادنت
مادیان سیاهی است
که ناگهان بخار می شود و دشت را تاریک می کند.
هراس از دست دادنت
مشق های شب عید است
تمام نمی شود و
تعطیلات کودکانه را
تا روز سیزدهم سیاه می کند

حافظ موسوی