ابهت مردانه ات را دوست دارم
آنگاه که رو ترش می کنی
چشم به زیر می اندازی
و مثل کبک سرت را در برف فرو می بری
سکوت ممتد طولانی
با افکاری مغشوش
تکانهای مداوم ساق پا
رازی را از من مخفی می کنی
همان رازی که تشنه شنیدنش هستم
عرق روی پیشانی
نشان همان راز مهر و موم شده
پشت خمیده و تارهای سفید مو
در لابه لای انبوه موهای مشکی
من رازت را می دانم
اما گوشهایم ..........

بخند , لبهای سحر آلودت را از هم بگشا
دندانهای ردیف و سفیدت را به رخم بکش
بخند , من عاشق آن چال عمیق روی گونه ات هستم
بخند .............
با خنده ات چشمانم می درخشد
ابروانم از هم گشوده
دلم شاد می شود
بخند ............&&&