دیروز تصنیفی شنیدم از یکی از مداحان به نام ؛

و من در ماتم ومظلومیت حسین (ع) گریستم ؛

چقدر مظلومیت که حتی با نامت عده ای به

هوای نفسانی خود میرسند .

به شهرت ، به محبوبیت ، به جاه طلبی

و بتهایی را می بینم که حرکت می کنند و

بی تأمل گروهی به سجده پرداخته اند .

آه

آه ، از این روزگار پر فراز و نشیب ؛

از این تلاطم زندگی

از این همه شیطان صفتی

و این همه افراد ساده لوح و مطیع

آه

گریستم نه برای سر بریده امام حسین ( ع )

برای مظلومیت دین خوبم اسلام

و برای مظلومیت امام پرهیزگاران . &&&