جرعه جرعه نوشیدم زهر فراق را جگرم سوخت و تنم به لرزه افتاد و اکنون .....&&&

.

حرف عشق میشود ناگاه تو در دلم زنده میشوی شاید دم مسیحا داری ....&&&

..

درگیر میشوم در رویایم در دود در محو در یاد در خودم میغلتم فرو میروم در تمام افکارم .....&&&

...

و دیگر خدا نمی تواند با دست های بارانیش گونه هایم را لمس کند من ,

پر هوس در راهروی خیابان در انتظارم

انتظار حس دستان نرم خدا که گونه ام را خیس می کند

اما بی خبر از این که امروز هوا آفتابیست و چشمان من هنور از روشنی تاریک  &&&

....