پيام

عموميي نغمه خانم
93/6/19

+ زنده ياد مهدي اخوان ثالث به ديدارم بيا هر شب در اين تنهايي تنها و تاريکِ خدا مانند دلم تنگ است بيا اي روشن، اي روشنتر از لبخند شبم را روز کن در زير سرپوش سياهي ها دلم تنگ است بيا بنگر، چه غمگين و غريبانه در اين ايوان سرپوشيده وين تالاب مالامال دلي خوش کرده ام با اين پرستو ها و ماهي ها و اين نيلوفر آبي و اين تالاب مهتابي بيا، اي هم گناهِ من در اين برزخ بهشتم نيز و هم دوزخ

سعيد عبدلي 93/6/22

به ديدارم بيا، اي هم گناه، اي مهربان با من که اينان زود مي پوشند رو در خواب هاي بي گناهي ها و من مي مانم و بيداد بي خوابي در اين ايوان سرپوشيده ي متروک شب افتاده ست و در تالابِ من ديري ست که در خوابند آن نيلوفر آبي و ماهي ها پرستو ها بيا امشب که بس تاريک و تنهايم بيا اي روشني، اما بپوشان روي که مي ترسم تو را خورشيد پندارند و مي ترسم همه از خواب برخيزند و مي ترسم که چشم از خواب بردارند

نمي خواهم ببيند هيچ کس ما را نمي خواهم بداند هيچ کس ما را و نيلوفر که سر بر مي کشد از آب پرستوها که با پرواز و با آواز و ماهي ها که با آن رقص غوغايي نمي خواهم بفهمانند بيدارند شب افتاده ست و من تاريک و تنهايم در ايوان و در تالاب من ديري ست در خوابند پرستو ها و ماهي ها و آن نيلوفر آبي بيا اي مهربان با من! بيا اي ياد مهتابي...

@};-